Εκδήλωση στις 10 Φεβρουαρίου με αφορμή την παράσταση του έργου Χαϊδάρι από Έλληνες και Γερμανούς μαθητές στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Φουαγιέ Πλατεία του κτηρίου Μ1
Στο πλαίσιο της έκθεσης «Ρενάτο Μόρντο. Εβραίος, Έλληνας και Γερμανός. Η ζωή ενός καλλιτέχνη της εποχής των άκρων», μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Albert Schweitzer Kaiserslautern και του Γυμνάσιου Χορτιάτη θα παρουσιάσουν σκηνές από το έργο του Ρενάτο Μόρντο Χαϊδάρι.
Στο έργο, ο Μόρντο επεξεργάζεται τις τραυματικές εμπειρίες της φυλάκισής του στο ομώνυμο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στην Αθήνα. Σε ελληνική* και γερμανική γλώσσα, οι διαπροσωπικές συγκρούσεις, όπως τα προβλήματα κατανόησης, το μίσος και οι εμπειρίες καταδίωξης, γίνονται απτές στο έργο. Έτσι, η παράσταση πραγματεύεται σκηνικά τη ζωή και το έργο του σκηνοθέτη θεάτρου και όπερας και μετέπειτα συνιδρυτή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το οποίο σημαδεύτηκε από τις διώξεις των εθνικοσοσιαλιστών. Μέσα από σκηνικές δράσεις και σε σχέση και με τους διάφορους σταθμούς της έκθεσης, θα προσεγγίσουμε τον κόσμο των συναισθημάτων και των σκέψεων του Ρενάτο Μόρντο και τα βιώματά του κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Μέσα από θεατροπαιδαγωγικές μεθόδους και με άξονα το έργο του Ρενάτο Μόρντο, οι μαθητές των δύο σχολείων δούλεψαν πάνω στη διαχείριση της τραυματικής μνήμης και της γερμανό-ελληνικής ιστορίας του β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την παράσταση, θα ακολουθήσει συζήτηση με τη συμμετοχή μαθητών και καθηγητών των δυο σχολείων σχετικά με τις εμπειρίες για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του θεατρικού έργου.
Στη συνέχεια μαθητές και μαθήτριες που συμμετέχουν στο έργο, θα ξεναγήσουν τους ενδιαφερόμενους επισκέπτες και τους συμμαθητές τους στην έκθεση, ενώ οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν σε μικρή ομάδα για τη χρήση του θεάτρου στην εκπαίδευση, και τους τρόπους προσέγγισης του θέματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος στο σχολείο.
Λίγα λόγια για τον Ρενάτο Μόρντο
Ο Ρενάτο Μόρντο με γονείς εβραϊκής καταγωγής – ο πατέρας του ήταν Έλληνας έμπορος από την Κέρκυρα και η μητέρα του από την Αυστρία– εγκατέλειψε τη Γερμανία στα τέλη του 1932 λόγω της ολοένα και συχνότερης αντισημιτικής εχθρότητας και της επικείμενης κατάληψης της εξουσίας από τους εθνικοσοσιαλιστές και τελικά κατέφυγε στην Ελλάδα το 1939. Στην Αθήνα, υπήρξε συνιδρυτής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και προώθησε τη νεαρή τότε τραγουδίστρια της όπερας, Μαρία Κάλλας. Επέζησε του γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι και σύντομα, μετά την απελευθέρωσή του, έγραψε το θεατρικό έργο με τίτλο Χαϊδάρι, στο οποίο επεξεργάζεται λογοτεχνικά τις τραυματικές εμπειρίες που βίωσε. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε σε θέατρα στην Τουρκία, την Αυστρία και το Ισραήλ και από το 1952 έως το 1955 διετέλεσε διευθυντής της όπερας στην πρωτεύουσα του κρατιδίου Ρηνανίας-Παλατινάτου, Μάιντς.
*Το θεατρικό έργο Χαϊδάρι μεταφράστηκε στα ελληνικά αφιλοκερδώς από τον Δημήτρη Ιωάννου, καθηγητή μουσικής στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Albert Schweitzer, Kaiserlautern και του Γυμνασίου Χορτιάτη
Heidi Conrad Aynur Agajanyan
Emelie Doesken Ayona Agajanyan
Zoe Fleygnac Χαρά Δέσποινα Αποστολίδου
Moritz Floch Μάριος Δοξάκης
Tom Haser Μαρία Ιωάννα Καμπανταίδη
Leonie Gashi Μελίνα Ευαγγελία Καλούση
Jeanette Joggerst Άννα Κοντοπούλου
Sara Lülsdorf Βασιλική Κυριαζή
Benjamin Mut Εβελίνα Λασκαρίδου
Naemi Mut Ελισσώ Παπαδοπούλου
Pia Scherer Χρήστος Στέπιτς Χατζής
Jannik Reuter Ελισάβετ Σκαργκάυ
Mika van Eeden
Valerie Venzke
Jannis Wölfel
Lukas Walter
Εκπαιδευτικοί
Iris Beyer Νίκη Μανιάτη
Oliver Schlauersbach Κυριακή Σαββίδου
Manuela Wack Ασπασία Βερυκούκη
Σωτήρης Τοκαλατσίδης
Η έκθεση συνδιοργανώθηκε από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Ινστιτούτο Γκαίτε, την Κεντρική Υπηρεσία Πολιτικής Αγωγής Ρηνανίας-Παλατινάτου και το Πολιτιστικό Τρίγωνο Πρεσπών. Παρουσιάζει τους σταθμούς στη ζωή του μεγάλου σκηνοθέτη θεάτρου και όπερας και τις συνέπειες της γερμανικής κατοχής της Αθήνας και ολόκληρης της χώρας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Την επιμέλεια της Έκθεσης έχει ο ελληνιστής Torsten Israel (Μάνχαιμ και Αθήνα) ενώ η Έκθεση δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Uwe Bader (τόπος μνήμης του στρατοπέδου συγκέντρωσης Οστχόφεν – Gedenkstätte KZ Osthofen) και την Μαρίτα Χόφμαν (εκδοτικός οίκος LLUX, Λούντβιγκσχάφεν στον Ρήνο). Όλες οι μεταφράσεις της Έκθεσης από τα Γερμανικά στα Ελληνικά δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της συνεργασίας του Πανεπιστημίου Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ του Μάιντς (Τομέας Νέων Ελληνικών) και του Ιονίου Πανεπιστημίου της Κέρκυρας (Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας).