Αγάπη… Ένα συναίσθημα που μπορεί να θεωρηθεί ως και το πιο πολύπλοκο. Ένα συναίσθημα που μερικές φορές ανεβάζει τους ανθρώπους στα ουράνια και που άλλες τους προσγειώνει απότομα, χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες. Ένα συναίσθημα που δεν έχει ηλικία. Ένα συναίσθημα που δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους.
Με αφορμή, λοιπόν, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και θέλοντας να δώσουν στον χώρο του σχολείου μια νότα ανάλογη, οι μαθήτριες του Γ2, με την βοήθεια δύο καθηγητριών τους και συγκεκριμένα της κυρίας Σαββίδου και της κυρίας Κολυφού έκαναν την παρακάτω παρέμβαση. Διακόσμησαν μια γωνιά του σχολείου μας με κάτι απλό, που όμως χάρισε σε όλους μας την ευκαιρία είτε να γνωρίσουμε για πρώτη φορά συναισθήματα όπως η αγάπη, ο έρωτας, ο ενθουσιασμός, η χαρά, είτε να ταυτιστούμε μαζί με αυτά, είτε ακόμα και να θυμηθούμε περιόδους που μας είχαν κυριεύσει.
Οι μαθήτριες αυτές, λοιπόν, αξιοποιώντας την ιδέα της κυρίας Σαββίδου, σχεδίασαν σε έναν από τους πίνακες ανακοινώσεων του σχολείου μια καρδιά από σχοινί την οποία γέμισαν με την λέξη “σε αγαπώ” σε διάφορες γλώσσες του κόσμου. Μάλιστα η πρόταση της κυρίας Κολυφού στην συνέχεια αποτέλεσε το “κερασάκι στην τούρτα” αφού, συνδυάζοντας πάντα την διασκέδαση με το μάθημα, είχε την λαμπρή ιδέα την κεντρική θέση της καρδιάς να καταλαμβάνει η ανάλυση της ορμόνης της αγάπης.
Η διαδικασία αυτή, όχι μόνο άγγιξε εσωτερικά μαθητές και καθηγητές, αλλά τους έδωσε την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με πολλές γλώσσες, κάποιες από τις οποίες δεν είναι και τόσο συνηθισμένες και να μάθουν πως λέγεται σε αυτές μια τόσο σημαντική λέξη, με ένα τόσο βαθύ νόημα όπως το

” σε αγαπώ”.
Έχοντας περάσει σε αυτό το σχολείο τρία αρκετά δύσκολα χρόνια εξαιτίας της πανδημίας και έχοντας στερηθεί πολλά πράγματα, τι καλύτερο από το να επιχειρούμε με κάθε πιθανό τρόπο να επαναφέρουμε ό,τι μπορούμε και στη συγκεκριμένη περίπτωση να κάνουμε κάτι για ένα τόσο όμορφο συναίσθημα όσο η αγάπη και ο έρωτας.